ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษสำหรับการสนทนา: คำสรรพนาม

วัตถุปประสงค์เชิงพฤติกรรม
1. สามารถเข้าใจในคำสรรพนามอย่างถูกต้อง
2. สามารถใช้คำสรรพนามได้อย่างถูกต้อง
3. สามารถแยกประเภทของคำสรรพนามได้

คือคำที่ใช้แทนคำนาม สรรพนามแบ่งออกเป็น 5 ประเภท ได้แก่ Personal Pronouns , Reflexive Pronouns , Possessive Pronouns , Demonstrative Pronouns และ Interrogative Pronouns

1. Personal Pronouns

คือ สรรพนามที่ใช้แทนบุคคล แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ

Subject Pronouns ----> สรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นประธานของประโยค เช่น You , I และ It

เช่น You met Mike yesterday.

I ate some rice this morning.

It was very delicious.

Object Pronouns ----> สรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นกรรมของประโยค เช่น me , him ,them

เช่น John called me yesterday, but I have not called him back.

You can borrow these books and return them in two days.

2.Reflexive Pronouns

คือ ทำหน้าที่เป็นกรรมของประโยค ซึ่งจะใช้ให้สอกคล้องกับประธานของประโยคเสมอ

เช่น myself. yourself, yourselves, himself, herself

เช่น Jane cut herself while she was cooking dinner. (ประธานของประโยคคือ "Jane" ซึ่งเป็นประธานเอกพจน์ที่เป็นผู้หญิง Reflexive Pronounsที่ใช้เพื่อทำหน้าที่เป็นกรรมของประโยค และหมายถึงบุคคลเดียวกับประธาน )

He hurt himsrlf while he was playing soccer yesterday. ("้He"และ "himself" หมายถึงบุคคลเดียวกัน โดย "He" เป็นประธานและ "himself" เป็นกรรมของกริยา " hurt" ประโยตนี้พูดถึงการกระทำของประธาน "He" ว่าส่งผลสะท้อนกลับไปยังตัวเองคือ "himself")

3.Possessive Pronouns

คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนคำนามและแสดงความเป็นเจ้าของด้วยในขณะเดียวกัน ได้แก่ mine , yours , his , ours , its และ theirs

Possessive Pronouns จะใช้เมื่อต้องการแสดงความเป็นเจ้าของคำนามที่ได้พูดถึงไปแล้วครั้งหนึ่ง หรือคำนามที่สนทนาต่างทราบดีว่าหมายถึงสิ่งใด

เช่น A : Do you like this puppy.?
B : It is mine
("mine" มาแทนคำนาม "puppy" เมื่อผู้พูดต้องการแสดงความเป็นเจ้าของด้วย เพื่อเลี่ยงการใช้คำนาม "puppy" ซ้ำ โดยพูดว่า "mine" แทนคำว่า "my puppy" )
Is this your book.?
Is this yours.?
(เมื่อผู้พูดต้องการถามคู่สนทนาว่า "Is this your book" สถานการณ์เช่นนี้ คู่สนทนาทักจะทราบดีอยู่แล้วว่าผู้ถามหมายถึงสิ่งใด กรณีเช่นนี้ผู้ถามอาจใช้ "yours" แทน " your book" ได้เลย)

4. Demonstrative Pronouns

คือ สรรพนามที่ใช้เมื่อต้องการเจาะจงเกี่ยงกับบุคคลหีือความคิดต่างๆ ได้แก่ this that ซึ่งเป็นสรรพนามเอกพจน์ และ theseและthose ซึ่งเป็นสรรพนามพหูพจน์

this และ these ใช้เมื่อพูดถึงสิ่งที่อยู่ใกล้
that และ those ใช้เมื่อพูดถึงสิ่งที่อยู่ไกล

เช่น This is not the way to the post office. That is not bag

These are the flowers I bought yesterday. Those are my new pairs of glasses

5.Interrogative Pronouns

คือ สรรพนามที่ใช้เวลาถามคำถาม ได้แก่ "Wh-words" ได้แก่

Who ใคร เช่น Who is this?
What อะไร เช่น What is this?
Where ที่ไหน เช่น Where do you come from?
When เมื่อไร เช่น When were you born?
Why ทำไม เช่น Why doesn’t she come?
Whom ใคร เช่น Whom did she see at the party?
(ถามว่า ใคร คำตอบต้องเป็นบุคคล แต่ Whom ใช้เป็นกรรม ส่วน Who ใช้เป็นประธาน)    Whose ของใคร เช่น Whose is this pen?
How อย่างไร เช่น   How are you?

---------------------------------------------------------------------------------------------
อ้างอิง : จุลนรี อัชชะนียะสกุล. (2547). ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษสำหรับการสนทนา. พิมพ์ครั้งที่ 4. ปทุมธานี : บริษัท สยามสปอร์ต ซินดิเคท จำกัด.
อ้างอิง: https://jasminine.com/2014/11/11/%E0%B8%9A%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%A9%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%9E%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%A1-personal-pronouns

: https://xn--12cl9ca5a0ai1ad0bea0clb11a0e.com/wh-question